Według przepisów aktualnej ustawy o ochronie przyrody cyt.:
Art. 46. ust 1. Ochrona gatunkowa obejmuje okazy gatunków oraz siedliska i ostoje roślin,
zwierząt i grzybów.
Obecnie obowiązującymi rozporządzeniami dotyczącymi ochrony gatunkowej są:
· Rozporządzenie Ministra Środowiska z z dnia 5 stycznia 2012 r. w sprawie ochrony
gatunkowej roślin (Dz.U. Nr 14, poz. 81);
· Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 12 października 2011 r. w sprawie ochrony
gatunkowej zwierząt (Dz.U. Nr 237, poz. 1419);
· Rozporządzenie Ministra Środowiska z 9 lipca 2004 r. w sprawie gatunków dziko
występujących grzybów objętych ochroną (Dz.U. Nr 168, poz. 1765).

Ratyfikowana przez Polskę Konwencja Berneńska dotycząca ochrony europejskiej
przyrody żywej i naturalnych siedlisk zawarta została w Bernie 19 września 1979 roku – weszła ona w życie 1 czerwca 1982 roku. Konwencja ta jest w pewnym stopniu rozwinięciem Konwencji Ramsarskiej na kontynencie europejskim; kładzie ona nacisk na ochronę szerokiej różnorodności – tak gatunków, jak i ich siedlisk. Nakazuje ona otaczać największą opieką gatunki ustępujące i endemiczne oraz zanikające, naturalne środowiska, tzw. siedliska krytyczne. Konwencja ma szczególnie znaczenie dla gadów, płazów, ssaków i roślin nie objętych ochroną przez inne porozumienia narodowe (konwencje: Waszyngtońska, Bońska i Gdańska). W oparciu o nią sporządzone zostały listy gatunków ginących, wymierających, zagrożonych, cennych i rzadkich.