Wydawca treści
Polskie lasy
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
fot. Paweł Fabijański
Polska jest w europejskiej czołówce, jeśli chodzi o powierzchnię lasów. Zajmują one 29,2 proc. terytorium kraju, rosną na obszarze 9,1 mln ha. Zdecydowana większość to lasy państwowe, z czego prawie 7,6 mln ha zarządzane jest przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe.
W Polsce lasów wciąż przybywa. Lesistość kraju zwiększyła się z 21 proc. w roku 1945 do 29,2 proc. obecnie. Od roku 1995 do 2011 powierzchnia lasów zwiększyła się o 388 tys. ha. Podstawą prac zalesieniowych jest „Krajowy program zwiększania lesistości", zakładający wzrost lesistości do 30 proc. w 2020 r. i do 33 proc. w 2050 r. Lasy Polski są bogate w rośliny, zwierzęta i grzyby. Żyje w nich 65 proc. ogółu gatunków zwierząt.
Lasy rosną w naszym kraju na glebach najsłabszych, głównie z powodu rozwoju rolnictwa w poprzednich wiekach. Wpływa to na rozmieszczenie typów siedliskowych lasu w Polsce. Ponad 55 proc. powierzchni lasów zajmują bory. Na pozostałych obszarach występują siedliska lasowe, głównie mieszane. Ich niewielką część stanowią olsy i łęgi – niewiele ponad 3 proc.
W latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc.
Na terenach nizinnych i wyżynnych najczęściej występuje sosna. Rośnie ona na 64,3 proc. powierzchni leśnej w PGL LP oraz na 57,7 proc. lasów prywatnych i gminnych. W górach przeważa świerk (zachód) oraz świerk z bukiem (wschód). Dominacja sosny wynika ze sposobu prowadzenia gospodarki leśnej w przeszłości. Kiedyś monokultury (uprawy jednego gatunku) były odpowiedzią na duże zapotrzebowanie przemysłu na drewno. Takie lasy okazały się jednak mało odporne na czynniki klimatyczne. Łatwo padały również ofiarą ekspansji szkodników.
W polskich lasach systematycznie zwiększa się udział innych gatunków, głównie liściastych. Leśnicy odeszli od monokultur – dostosowują skład gatunkowy drzewostanu do naturalnego dla danego terenu. Dzięki temu w latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc. Coraz częściej występują dęby, jesiony, klony, jawory, wiązy, a także brzozy, buki, olchy, topole, graby, osiki, lipy i wierzby.
W naszych lasach najczęściej występują drzewostany w wieku od 40 do 80 lat. Przeciętny wiek lasu wynosi 60 lat. Coraz więcej jest drzew dużych, liczących ponad 80 lat. Od końca II wojny światowej ich powierzchnia wzrosła z 0,9 mln ha do prawie 1,85 mln ha.
Raporty o stanie lasów w Polsce
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Położenie Nadleśnictwa
Położenie Nadleśnictwa
Nadleśnictwo Oborniki położone jest w północno-zachodniej części terenu województwa wielkopolskiego w następujących powiatach : obornickim, szamotulskim, czarnkowsko-trzcianeckim, chodzieskim i poznańskim. Wchodzi w skład największego zwartego kompleksu leśnego na Nizinie Wielkopolskiej ‑ Puszczy Nadnoteckiej obejmuje jej wschodnią część określaną jako "Puszcza Obornicka".
Grunty Nadleśnictwa położone są między 16º26'42" a 16º58'26" długości geograficznej wschodniej oraz 52º31'07" a 52º49'56" szerokości geograficznej północnej.
Grunty w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa graniczą z gruntami w zasięgach terytorialnych nadleśnictw: Wronki, Krucz, Sarbia, Podanin, Durowo w RDLP Piła i Łopuchówko oraz Pniewy w RDLP Poznań.
Odległość między najbardziej wysuniętymi na północ i na południe zewnętrznymi skrajami kompleksów wynosi 37 km, zaś tak samo mierzona odległość wschód - zachód 36 km.
Zasięg terytorialny Nadleśnictwa obejmuje 60 728 ha.
Grunty Nadleśnictwa zajmują powierzchnię 20 892,79 ha, podzielone są na trzy obręby leśne: Kiszewo, Oborniki i Obrzycko oraz na trzynaście leśnictw. Położone są w województwie wielkopolskim na terenie następujących powiatów i gmin: powiat obornicki, szamotulski, chodzieski, czarnkowsko-trzcianecki, poznański; gminy Budzyń, Oborniki, Obrzycko, Połajewo, Rogoźno, Rokietnica, Ryczywół, Suchy Las, Szamotuły.
Według „Regionalizacji przyrodniczo-leśnej opartej na podstawach ekologiczno-fizjograficznych" opracowanej przez Instytut Badawczy Leśnictwa (PWRiL W-wa 1990), Nadleśnictwo Oborniki położone jest na obszarze krainy przyrodniczo-leśnej Wielkopolsko-Pomorskiej (III). Przeważająca część Nadleśnictwa leży w Mezoregionie Puszczy Noteckiej, pozostała część obejmująca północno-wschodnie obrzeże obrębu Oborniki i rozproszone kompleksy leśne na południu Nadleśnictwa leżą w Mezoregionie Pojezierza Wielkopolskiego.
Położenie Nadleśnictwa według obecnie stosowanego (nawiązującego do uniwersalnej klasyfikacji Międzynarodowej Federacji Dokumentacyjnej) podziału Polski na regiony fizyczno-geograficzne w układzie dziesiętnym (Kondracki, 2002) Nadleśnictwo leży w obszarze Europy Zachodniej (1-924), w podobszarze Pozaalpejskiej Europy Zachodniej (1-924.3), w Prowincji Niżu Środkowoeuropejskiego (31), Podprowincji Pojezierza Południowobałtyckiego (315) w makroregionie Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej oraz w makroregionie Pojezierza Wielkopolskiego.
