Wydawca treści Wydawca treści

Skąd się bierze drewno

Zaspokojenie naszego zapotrzebowania na drewno i zapewnienie trwałości lasów nie są sprzecznymi interesami. Drewno w Polsce jest naturalnym bogactwem, które jest całkowicie odnawialne.

Gwarantuje to wielofunkcyjna, zrównoważona gospodarka leśna, prowadzona przez Lasy Państwowe, opiekujące się 77,5 proc. polskich lasów (największa w Unii Europejskiej organizacja zarządzająca lasami publicznymi).

Leśnicy pozyskują drewno w granicach wyznaczonych przez standardy ekologicznej gospodarki, badania naukowe i 10-letnie plany urządzenia lasu, zatwierdzane przez ministra środowiska – średnio do 55–60 proc. drewna, które przyrasta w lesie; cała reszta zwiększa zapas na pniu. Dlatego nasze zasoby drewna rosną z roku na rok i są już dwukrotnie większe niż pół wieku temu. Wynoszą 2,4 mld m sześc., w tym w Lasach Państwowych – blisko 1,9 mld m sześc., co czyni je piątymi co do wielkości w Europie. Kupując drewno lub produkty z drewna z Lasów Państwowych, mamy pewność, że surowiec został pozyskany w sposób niezagrażający przyrodzie.

Również zasobność drzewostanów w lasach zarządzanych przez PGL LP stale rośnie. W roku 1991 wynosiła 190 m sześc./ha, a 20 lat później, w 2011 r. – już 254 m sześc./ha. Według międzynarodowych statystyk polskie lasy zaliczają się pod tym względem do czołówki europejskiej, charakteryzując się ponaddwukrotnie wyższą przeciętną zasobnością niż pozostałe lasy Starego Kontynentu.

Stale rosnąca zasobność drzewostanów, a tym samym przyrastające zasoby drewna w Lasach Państwowych umożliwiają stopniowe zwiększanie jego pozyskania

Stale rosnąca zasobność drzewostanów, a tym samym przyrastające zasoby drewna w Lasach Państwowych umożliwiają stopniowe zwiększanie jego pozyskania.
 
Głównym dostawcą surowca na polski rynek są Lasy Państwowe, które pokrywają ponad 90 proc. zapotrzebowania krajowego przemysłu i mieszkańców. Aby zaspokoić rosnący popyt, leśnicy zwiększają pozyskanie drewna: od 1990 r. wzrosło ono przeszło dwukrotnie – do ponad 35 mln m sześc. Ponieważ jednocześnie rośnie powierzchnia lasów, a przede wszystkim ich zasobność, naukowcy oceniają, że Lasy Państwowe będą mogły zwiększyć pozyskanie drewna do 40 mln m sześc. w 2030 r. i 45 mln m sześc. w połowie stulecia.

Warto pamiętać, że przychody Lasów Państwowych w ponad 90 proc. pochodzą właśnie ze sprzedaży drewna. To zapewnia im samodzielność finansową i umożliwia wykonywanie licznych zadań na rzecz polskich lasów i ich użytkowników bez korzystania z pieniędzy podatników (inaczej niż w wielu innych krajach Europy).

Zwiększają się nie tylko nasze zasoby drewna, lecz także powierzchnia lasów. W połowie XX w. zajmowały nieco ponad jedną piątą obszaru Polski, a dziś już niewiele mniej niż jedną trzecią. Lasy Państwowe pozyskują drewno, ale w tym samym czasie odnawiają drzewostany i zalesiają dotychczasowe nieużytki. Co roku leśnicy sadzą aż 500 mln nowych drzew, czyli średnio… 57 tys. na godzinę.


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Rezerwaty przyrody

Rezerwaty przyrody

Na terenie jednostki zlokalizowano 3 rezerwaty przyrody pozostające w zarządzie Nadleśnictwa oraz 2 rezerwaty przyrody w zasięgu administracyjnym ale poza jurysdykcją Lasów Państwowych.

Rezerwat „Dołęga"
Pow. 1,17 ha
Położenie: Obręb Obrzycko, leśnictwo Sycyn
Data utworzenia: 30 lipiec 1958 rok
Typ: Florystyczny
Przedmiot ochrony: skrzyp olbrzymi Equisetum telmateia,
Plan Ochrony: brak; ostatni wygasł w 2001 roku
Zadania ochronne – brak, ostatni wygasł w 2019 r.

Rezerwat „Świetlista Dąbrowa"
Pow. 78,83 ha
Położenie: Obręb Obrzycko, leśnictwo Daniele
Data utworzenia: 23 grudnia 1998 rok
Typ: Florystyczny
Przedmiot ochrony: las typu świetlistej dąbrowy Potentillo albae-quercetum,
Plan Ochrony: Rozporządzenie Nr 9/07 Wojewody Wielkopolskiego z dnia 12 marca 2007 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody "Świetlista Dąbrowa".

 

Rezerwat „Promenada"
Pow. 4,33 ha
Położenie: Obręb Parkowo, leśnictwo Wełna
Data utworzenia: 1987 rok
Typ: Florystyczny
Przedmiot ochrony: grąd środkowo-europejski,
Plan Ochrony: ZARZĄDZENIE REGIONALNEGO DYREKTORA OCHRONY ŚRODOWISKA W POZNANIU z dnia 12 lutego 2020 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody „Promenada”

Rezerwat „Słonawy"
Pow.: odcinek 1km dł. rzeki Wełna z pasem 3m szer. (3,05 ha)
Położenie: grunt nieleśny
Data utworzenia: 6 marzec 1957 rok
Typ: Faunistyczny
Przedmiot ochrony: środowisko wód śródlądowych rzek i ich dolin wraz z gatunkami ryb dwu środowisk (łosoś, troć wędrowna, pstrąg potokowy, lipień, cert)
Plan Ochrony: brak

      

 

Rezerwat „Wełna"
Pow. 10,44 ha
Położenie: Obręb Parkowo, leśnictwo Wełna
Data utworzenia: 19 września 1959 rok
Typ: Faunistyczny
Przedmiot ochrony: rzadka w regionie wielkopolskim flora i fauna, charakterystyczna dla wartkich potoków górskich,
Plan Ochrony: brak


W przeszłości różne były motywy ochrony przyrody. Zmieniały się one wraz z rozwojem cywilizacji. Najczęściej czczono i chroniono wszystko to, co było pełne tajemniczości i budziło strach. Temu też człowiek przypisywał cechy nadprzyrodzone. Pewne drzewa ze względu na „mroczny" kształt stawały się przedmiotem kultu. Wierzenia i systemy religijne rozwijały się w oparciu o rośliny, zwierzęta czy też formy przyrody nieożywionej. Na przykład Słowianie mieli święte gaje a pod drzewami dębu oddawali cześć bóstwom i składali ofiary.
Spośród rzadkich gatunków zwierząt najwcześniej, bo już za panowania Bolesława Chrobrego, objęto ochroną bobra Castor fiber. Wśród roślin z dobrodziejstw ochrony jako pierwszy korzystał cis pospolity (Taxus baccata), którego zakaz wycinania wydał w 1423 roku król Władysław Jagiełło. Z długą historią wiąże się także ochrona żubra - symbolu polskiej ochrony przyrody.
XVI w wiąże się z pełni świadomą ochroną tura, którego niestety nie udało się ochronić i ostatni osobnik w Polsce padł z przyczyn naturalnych w 1627 roku. II połowa XIX wieku dała podstawy prawne dla ochrony kozicy i świstaka.
Wydarzeniem na skalę światową było utworzenie pierwszego Parku Narodowego Yellowstone w 1872 roku. Zachwyt nad nim w ówczesnych czasach pozwolił mu przetrwać do czasów dzisiejszych.