Wydawca treści
Z kroniki Nadleśnictwa
Organizowanie gospodarki leśnej na obszarze Puszczy Noteckiej rozpoczęło upaństwowienie przez władze pruskie w 1796r. lasów koronnych i w 1810r. lasów klasztornych i kościelnych, a w latach 1816 - 1836 wprowadzono pierwszy podział na nadleśnictwa administrowane przez leśników.
Po 1840 roku rozpoczęto zastępowanie odnowienia naturalnego zrębami zupełnymi i obniżono kolej rębu ze 120 do 100 lat. W okresiepanowania pruskiego kilka razy opracowywano plany urzadzeniowe, o czym swiadczą zachowane operaty.
Nadleśnictwo Oborniki powstało w 1893 r. z części lasów własności państwowej oraz lasów prywatnych. Ogólna powierzchnia wynosiła wówczas 7.088 ha. W 1910 r. sporządzono operat, który był aktualny do 1.10.1930 r. Operat ten stracił znaczenie z chwilą rozpoczęcia (1924 r.) eksploatacji drzewostanów obumarłych wskutek żeru sówki choinówki na powierzchni kilku tysięcy hektarów. W 1930 r. opracowano plan gospodarczy na okres od 1930 do 1940 r.
Po wojnie, w 1945 r. Nadleśnictwo Oborniki powiększyło swe granice o przyłączone lasy większej i mniejszej własności prywatnej.
I rewizja urządzania lasu przeprowadzona na okres 1.X.1969 - 30.IX.1979r. W czasie obowiązywania tych planów dokonano następujących zmian organizacyjnych:
z dniem 1 stycznia 1973r. włączono do Nadleśnictwa Oborniki nadleśnictwa Boruszynek i Obrzycko,
z dniem 1 stycznia 1979r. przekazano części obrębów położone w województwie pilskim do nadleśnictw Durowo, Sarbia i Wronki,
z dniem 1 stycznia 1979r. do Nadleśnictwa Oborniki Przyłączono obręb Biedrusko z Nadleśnictwa Łopuchówko.
II rewizja urzadzania lasu sporzadzono na okres 1.I.1981 - 31.XII.1990r. Od 1 stycznia 1987r. do obrębu Oborniki włączono leśnictwo Objezierze z odrębu Biedrusko. W tym okresie Nadleśnictwo Oborniki było podzielone na 19 leśnictw.
III rewizja urządzania lasu sporzadzono na okres 1.I.1992 - 31.XII.2001r. Z dniem 1 stycznia 1995r. przekazano obręb Biedrusko do Nadleśnictwa Czerwonak. Ten plan wprowadził 5 nowych leśnictw czyli w sumie 24 leśnictwa, lecz oddanie obrębu Biedrusko umniejszyło liczbę leśnictw spowrotem do 19.
IV rewizja urzadzania lasu sporzadzono na okres 1.I.2002 - 31.XII.2011r. Zmiany jakie ten plan wprowadził to redukcja 4 leśnictw, czyli do 15 leśnictw.
Z dniem 1 marca 2004 roku przyłączono do Nadleśnictwa Oborniki Obręb Parkowo z Nadleśnictwa Durowo. Obręb Parkowo składa sie z trzech leśnictw tj. Wełna, Piłka i Ludomy. W konsekwencji tego połączenia ogólna liczba leśnictw wzrosła do 18.
Na terenie nadleśnictwa znajdują się miejsca o charakterze historycznym. Do najciekawszych należą:
- Cmentarz w Leśnictwie Sycyn - dwie zbiorowe mogiły z II wojny światowej.
- Cmentarz w Leśnictwie Rożnowo - 12 tyś. pomordowanych z II wojny światowej.
- Pałac pochodzący z końca XIX w. w Bąblinie - Ośrodek Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Rodziny w Górce Klasztornej koło Wyrzyska.
- Kowanówko - pierwsza wzmianka źródłowa z 1356 r. Miejscowość ta od dawna słynęła z wód leczniczych i właściwości mikroklimatu, dlatego w XIX w. ówczesny właściciel założył Zakład Leczniczy. Aktualnie w Kowanówku znajduje się Szpital Rehabilitacyjno - Kardiologiczny.
- Objezierze - wieś królewska, klasztorna, następnie szlachecka; w źródłach pojawiła się w 1170 r. Wieś przechodziła kolejno przez ręce wielu właścicieli, aż w połowie XVIII w. przejęła ją rodzina Węgorzewskich, która w latach 1786-1788 wzniosła pałac.
- Stobnica - kiedyś było to miasto, a obecnie jest to wieś położona przy ujściu kanału Kończak (d. Rudka) do Warty, 15 km od Obornik. Na terenie tym odkryto w XIX w. rozległe cmentarzysko z IV-V okresu epoki brązu (kultura łużycka), składające się z kilkudziesięciu grobów. W 1756 r. znajdował się tutaj jedyny czynny w Wielkopolsce zakład zajmujący się wytopem żelaza. Miasto zostało skasowane przez władze pruskie w 1797 r. Na północ od obecnej wsi, nad rzeką Kończak, w tzw. Papierni, założono w 1973 r. stację badawczą Instytutu Zoologii Stosowanej Akademii Rolniczej w Poznaniu, w celu hodowli, restytucji i reitrodukcji rzadkich i ginących gatunków zwierząt. Stację przez 20 lat prowadził prof. dr hab. Ryszard Graczyk, a obecnie Terenową Stacją Doświadczalną Katedry Zoologi Akademii Rolniczej w Poznaniu kieruje prof. dr hab. Andrzej Bereszczyński.
Najnowsze aktualności
Niezwykłe spotkanie na 100 lat
Niezwykłe spotkanie na 100 lat
100-lecie Lasów Państwowych to okazja do wspomnień i refleksji. Jednak nie przypuszczaliśmy, że wciąż może trafić się nam tak niesamowite spotkanie.
Kolega z Nadleśnictwa Sulechów Jerzy Kołpowski prowadził badania genealogiczne swojej rodziny i trafił na nazwisko pewnego leśnika. Zgłosił się do Andrzeja Antowskiego z Nadleśnictwa Jarocin, niezawodnej kopalni leśnej wiedzy historycznej, który poszperał i odnalazł pana Jerzego Dyszkanta urodzonego w 1924 r.
Jakież było nasze niezwykle pozytywne, ale zaskoczenie, gdy okazało się, że Pan Jerzy właśnie niedawno obchodził swoje setne urodziny.
Było to tym bardziej pozytywne odkrycie, jako że jednym z dokumentów, które naprowadziły nas ponownie na trop Pana Jerzego, był jego list zaadresowany do RDLP w Poznaniu w podziękowaniu za życzenia złożone z okazji 90. urodzin, czyli dekadę wcześniej.
Jerzy Dyszkant urodził się 24 kwietnia 1924 r. więc jest kilka miesięcy starszy niż sama ogólnopolska instytucja Lasów Państwowych (statut podpisano 28 czerwca 1924 r.). Swoją przygodę z lasami zaczął zaraz po zakończeniu okupacji. W 1946 roku zdał w Poznaniu maturę i dostał się na studia leśne na ówczesnym Wydziale Leśnictwa Uniwersytetu Poznańskiego (dzisiaj Uniwersytet Przyrodniczy). Ukończył je w 1950 roku. Następnie w latach 1952-54 był leśniczym leśnictwa Niedźwiady w Nadleśnictwie Karwin.
Od 1954 r. przez 5 lat zarządzał Nadleśnictwem Przyborów (obecnie część Nadleśnictwa Nowa Sól). Następnie zajmował stanowisko kierownika (naczelnika) Zagospodarowania Lasu w Okręgowym Zarządzie Lasów Państwowych w Zielonej Górze. Po rozpoczętej w 1970 restrukturyzacji struktury Lasów Państwowych Zarząd w Zielonej Górze zlikwidowano i Pan Jerzy został przeniesiony do Poznania, gdzie jako naczelnik Wydziału Zagospodarowania Lasu doczekał swojej wcześniejszej emerytury w 1982 roku.
7 maja 2024 r. delegacja składająca się z reprezentacji Nadleśnictwa Czerniejewo, Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Poznaniu, Andrzeja Antowskiego z Nadleśnictwa Jarocin oraz Jerzego Kołpowskiego z Nadleśnictwa Sulechów odwiedziła niezwykłego jubilata.
Aktualnie Pan Jerzy wciąż cieszy się godną pozazdroszczenia błyskotliwością i zorientowaniem w aktualnych tematach związanych z lasami. W trakcie rozmowy mieliśmy okazję powspominać rzeczy, które w trakcie pracy Pana Jerzego w lasach były nowinkami tj. drzewa doborowe i uprawy pochodne, czy siewniki. Dzisiaj są znacznie powszechniejsze, a wręcz bywają standardem.
Jubilatowi gratulujemy tak okrągłych urodzin i życzymy zdrowia, nieustającej pogody ducha, wszelkiej pomyślności, by mógł nieustannie inspirować oraz wspierać swoim doświadczeniem i autorytetem kolejne pokolenia leśników.
