Wydawca treści
Ochrona lasu w Nadleśnictwie Oborniki
Ochrony lasu nie można rozpatrywać jako osobnej dziedziny nauki i w oderwaniu od innych działów wiedzy o gospodarce leśnej. Ochrona lasu wiąże się ściśle z typologią leśną, ekologią, urządzaniem lasu, hodowlą, użytkowaniem i łowiectwem.
Układ siedlisk, struktura wiekowa i gatunkowa drzewostanów sprawia, że zagrożenie lasów Nadleśnictwa Oborniki ze strony czynników biotycznych jest duże. Czynnikiem potencjalnie determinującym ogólną zdrowotność lasów są drzewostany na gruntach porolnych. Na naszym terenie stwierdzono niski stopień uszkodzeń drzewostanów na tych gruntach przez hubę korzeniową.
Na uprawach sporadyczne stwierdza się szkody od szeliniaka. W dwóch oddziałach od wielu lat mimo zwalczania występuje zagrożenie przez pędraka. W obrębie Kiszewo pewne drzewostany ustawicznie są nękane przez brudnicę mniszkę, strzygonię choinówkę i barczatkę sosnówkę.
Na terenie Nadleśnictwa założonych jest 13 powierzchni metody ogniskowo-kompleksowej ochrony lasu.
Aktualnie na terenie Nadleśnictwa prowadzone są obserwacje na pięciu powierzchniach monitoringu biologicznego.
Przeciętny wskaźnik uszkodzeń drzewostanów dla Nadleśnictwa wynosi 0,8 a cały obszar zaliczony jest do I strefy uszkodzeń przemysłowych.
W celu zwiększenia naturalnej odporności biologicznej i skutecznego zabezpieczenia drzewostanów przed szkodnikami Nadleśnictwo:
- zwiększa na siedliskach borowych udział gatunków liściastych,
- terminowo i prawidłowo wykonuje cięcia pielęgnacyjne,
- ochrania mrowiska,
- chroni pożyteczne ptactwo przez konserwację i czyszczenie budek lęgowych, karmników i poidełek,
- dokładnie przeprowadza jesienne poszukiwania szkodników sosny,
- systematycznie usuwa drzewa zasiedlone.
W celu zabezpieczenia przeciwpożarowego lasów, Nadleśnictwo Oborniki stworzyło system obserwacyjno alarmowy oraz sieć pasów przeciwpożarowych. System obserwacyjno - alarmowy składa się z:
- sieci stałej obserwacji naziemnej tworzonej przez dwie własne wieże obserwacyjne,
- naziemnych i lotniczych patroli przeciwpożarowych,
- punktu alarmowo – dyspozycyjnego,
Dodatkowo w dyspozycji Nadleśnictwa jest zestaw środków technicznych tworzony przez:
- drogi dojazdowe i pożarowe,
- sprzęt gaśniczy (samochody, ciągniki, gaśnice, szpadle),
- punkty czerpania wody,
- leśna baza lotnicza.
Nadleśnictwo współpracuje ściśle ze strażą pożarną następujących Powiatowych Komend PSP: Obornicką, Szamotulską, Czarnkowską i Poznańską.
Najnowsze aktualności
Odłów owadów w leśnych gospodarstwach węglowych rozpoczęty…
Odłów owadów w leśnych gospodarstwach węglowych rozpoczęty…
W Nadleśnictwie Oborniki dokonano pierwszej kontroli pułapek służących do odłowu chrząszczy z rodziny biegaczowatych (Carabidae). Owady te są wskaźnikami ekologicznej sprawności gleby i zaburzeń w biocenozach leśnych.
W leśnych gospodarstwach węglowych na powierzchniach zwanych wzorcowymi dokonuje się odłowu owadów z wykorzystaniem pułapek Barbera. Metoda ta pozwala ocenić skład gatunkowy organizmów zasiedlających wierzchnią warstwę gleby, ich względne zagęszczenie oraz biomasę. Pułapki rozłożono w 35 wydzieleniach spośród 6 tysięcy wydzieleń w całym Nadleśnictwie Oborniki.
Biegaczowate to rodzina owadów z rzędu chrząszczy. Na świecie występuje ok. 30 tysięcy gatunków Carabidae, w tym w Polsce ok. 500. Wyróżniają się długimi nogami, umożliwiającymi szybki bieg, z różnorodnym zabarwieniem, od ciemnego do jaskrawego, często z metalicznym połyskiem. Większość z nich to drapieżnicy polujący zwykle nocą. Zjadają larwy owadów, w tym szkodników leśnych, przez co stają się sprzymierzeńcami leśników w utrzymaniu właściwego stanu sanitarnego lasów.
Pułapki Barbera będą kontrolowane w 1–1,5 miesięcznych odstępach (3 kontrole w sezonie). Taka częstotliwość ma uchronić przed przepełnieniem pułapek. Podczas pierwszej kontroli, wszystkie owady znajdujące się w pułapkach zostały przelane przez niewielkie sito. Zebrany i oczyszczony materiał umieszczono w plastikowych pojemnikach, na których opisano numer próby wskazujący jednoznacznie lokalizację pułapki. Całość zostanie przekazana do dalszych badań i analiz do Instytutu Badawczego Leśnictwa.
Przy okazji warto wspomnieć o corocznej inwentaryzacji siedlisk przyrodniczych w ramach zadania pn.:"Monitoring gatunków i siedlisk przyrodniczych ze szczególnym uwzględnieniem specjalnych obszarów ochrony siedlisk Natura 2000 w latach 2015-2018". Prace te będą prowadzone na terenie całego kraju w okresie wegetacyjnym, od marca do października. Zebrane wyniki posłużą do oceny stanu zachowania siedlisk przyrodniczych występujących w Polsce. Wykonawcą monitoringu na terenie Nadleśnictwa Oborniki jest poznański oddział Biura Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej.
Projekt leśnych gospodarstw węglowych jest pilotażowym przedsięwzięciem Lasów Państwowych, które wielotorowo traktuje powiązania lasu i gospodarki leśnej z obiegiem węgla i zmianami klimatycznymi. Część badawcza powinna dostarczyć wiedzy o tym, w jaki sposób leśnictwo może pomóc w łagodzeniu coraz bardziej dotkliwych skutków zmian klimatu.
