Celem obszarów chronionego krajobrazu jest:
1. zatrzymanie procesu degradacji środowiska i zachowanie równowagi ekologicznej,
2. utrzymanie dotychczasowych wartości krajobrazu naturalnego i kulturowego,
160
3. tworzenie osłony dla obszarów o surowszych rygorach ochrony,
4. wypracowanie racjonalnych zasad turystycznego wykorzystania obszaru,
5. ochrona obszarów stanowiących część systemu ekologicznego.
Obowiązuje tu wzmożona ochrona czystości wód, gleb i powietrza oraz nadrzędność
funkcji ochronnych środowiska przyrodniczego. Zasięg obszaru chronionego krajobrazu
wykazywać powinien zbieżność z przyjętym planem zagospodarowania przestrzennego
województwa, obszarami chronionymi zlewni rzek oraz programem zagospodarowania
turystycznego. Ta forma ochrony przyrody nie wprowadza ograniczeń w użytkowaniu gruntów, wyklucza jedynie działalność mogącą w istotny sposób zaszkodzić środowisku przyrodniczemu.
Rozwój przemysłu i urbanizacji ograniczony być powinien do niezbędnego minimum
zaspokajającego potrzeby miejscowej ludności z wykorzystaniem jedynie miejscowych zasobów surowcowych.
Na terenie obszarów chronionego krajobrazu wyznacza się obszary koncentracji turystyki
pobytowej i rozwoju bazy turystycznej, a w systemie ochrony przyrody często spełniają one funkcję osłony dla wyższych form ochrony lub łączących je korytarzy ekologicznych.
Wyznaczenie obszaru chronionego krajobrazu następuje w drodze rozporządzenia
wojewody, które określa jego nazwę, położenie, obszar, sprawującego nadzór, ustalenia
dotyczące czynnej ochrony ekosystemów oraz zakazy właściwe dla danego obszaru chronionego krajobrazu lub jego części wybrane spośród zakazów wymienionych w art. 24 ust. 1 (ustawa o ochronie środowiska, 2004), wynikające z potrzeb jego ochrony.
 

Część gruntów administrowanych przez Nadleśnictwo Oborniki (głównie północna i
wschodnia część obrębu Oborniki) leży w granicach 3 obszarów chronionego krajobrazu:
„Dolina Samicy Kierskiej w gminie Suchy Las", „Dolina Wełny i Rynna Gołaniecko-
Wągrowiecka" i „Puszcza Notecka".