Asset Publisher Asset Publisher

Ochrona lasu w Nadleśnictwie Oborniki

Ochrony lasu nie można rozpatrywać jako osobnej dziedziny nauki i w oderwaniu od innych działów wiedzy o gospodarce leśnej. Ochrona lasu wiąże się ściśle z typologią leśną, ekologią, urządzaniem lasu, hodowlą, użytkowaniem i łowiectwem.

Układ siedlisk, struktura wiekowa i gatunkowa drzewostanów sprawia, że zagrożenie lasów Nadleśnictwa Oborniki ze strony czynników biotycznych jest duże. Czynnikiem potencjalnie determinującym ogólną zdrowotność lasów są drzewostany na gruntach porolnych. Na naszym terenie stwierdzono niski stopień uszkodzeń drzewostanów na tych gruntach przez hubę korzeniową.

Na uprawach sporadyczne stwierdza się szkody od szeliniaka. W dwóch oddziałach od wielu lat mimo zwalczania występuje zagrożenie przez pędraka. W obrębie Kiszewo pewne drzewostany ustawicznie są nękane przez brudnicę mniszkę, strzygonię choinówkę i barczatkę sosnówkę.

Na terenie Nadleśnictwa założonych jest 13 powierzchni metody ogniskowo-kompleksowej ochrony lasu.

Aktualnie na terenie Nadleśnictwa prowadzone są obserwacje na pięciu powierzchniach monitoringu biologicznego.

Przeciętny wskaźnik uszkodzeń drzewostanów dla Nadleśnictwa wynosi 0,8 a cały obszar zaliczony jest do I strefy uszkodzeń przemysłowych.

W celu zwiększenia naturalnej odporności biologicznej i skutecznego zabezpieczenia drzewostanów przed szkodnikami Nadleśnictwo:

- zwiększa na siedliskach borowych udział gatunków liściastych,

- terminowo i prawidłowo wykonuje cięcia pielęgnacyjne,

- ochrania mrowiska,

- chroni pożyteczne ptactwo przez konserwację i czyszczenie budek lęgowych, karmników i poidełek,

- dokładnie przeprowadza jesienne poszukiwania szkodników sosny,

- systematycznie usuwa drzewa zasiedlone.

 

W celu zabezpieczenia przeciwpożarowego lasów, Nadleśnictwo Oborniki stworzyło system obserwacyjno alarmowy oraz sieć pasów przeciwpożarowych. System obserwacyjno - alarmowy składa się z:

- sieci stałej obserwacji naziemnej tworzonej przez dwie własne wieże obserwacyjne,

- naziemnych i lotniczych patroli przeciwpożarowych,

- punktu alarmowo – dyspozycyjnego,

Dodatkowo w dyspozycji Nadleśnictwa jest zestaw środków technicznych tworzony przez:

- drogi dojazdowe i pożarowe,

- sprzęt gaśniczy (samochody, ciągniki, gaśnice, szpadle),

- punkty czerpania wody,

- leśna baza lotnicza.

Nadleśnictwo współpracuje ściśle ze strażą pożarną następujących Powiatowych Komend PSP: Obornicką, Szamotulską, Czarnkowską i Poznańską.


Asset Publisher Asset Publisher

Back

Leśny baby boom w Nadleśnictwie Oborniki!

Leśny baby boom w Nadleśnictwie Oborniki!

W minionym tygodniu dwa młode bieliki otrzymały obrączki, dzięki którym możliwe będzie zbieranie informacji o tych pięknych ptakach.

Marcelina i Adam, bo takie imiona otrzymały, to pisklęta z jednego z gniazd znajdującego się w Puszczy Noteckiej. Ponad 4-kilogramowa samica i jej pół kilograma lżejszy brat zostały pomierzone i zaobrączkowane przez dr hab. inż. Tadeusz Mizera z Komitetu Ochrony Orłów. Oprócz licencjonowanego obrączkarza niezbędna jest również osoba posiadająca uprawnienia do pracy na wysokości. Wejście na blisko 30 - metrowe drzewo i bezpieczne przetransportowanie ptaków w obie strony to nie lada wyzwanie.
 
Bielik (Haliaeetus albicilla) to duży ptak z rzędu szponiastych. Charakteryzuje go masywna sylwetka i szerokie, osiągające nawet 2,5m rozpiętości skrzydła. W Europie jedynie orłosępy i sępy osiągają większe niż bieliki rozmiary ciała. Upierzenie dorosłych ptaków jest szarobrązowe z jasnopłową głową z żółtym dziobem i charakterystycznym, białym ogonem.
 
Jeszcze na początku XX w. bielik był gatunkiem bardzo nielicznym, jednak dzięki staraniom ornitologów, leśników i wszystkich, którym ich los nie był obojętny, liczebność wzrosła. Niewątpliwie przyczyniła się do tego ochrona strefowa - całoroczna, w promieniu do 200 m od gniazda, gdzie bez zezwolenia zakazane jest przebywanie i wykonywanie jakichkolwiek prac, oraz okresowa - do 500 m od gniazda, gdzie prace leśne i przebywanie ludzi dozwolone jest wyłącznie poza okresem lęgowym.
Okres ochronny w strefach ochrony bielika trwa od 1 stycznia do 31 lipca. Bielik zakłada gniazdo najczęściej na starych ponad 100-letnich sosnach, a sama konstrukcja, rozbudowywana przez wiele lat, może osiągać nawet do 4 m wysokości i 2,5 średnicy oraz ważyć do kilku ton. Robi wrażenie!
 
Na terenie naszego nadleśnictwa mamy 3 strefy ochrony bielików. Wierzymy, że już wkrótce zobaczymy Marcelinę i Adama szybujących na tle nieba!