Asset Publisher Asset Publisher

Biwakowanie

Czy mogę rozpalić ognisko w lesie, czy mogę zebrać leżący w lesie chrust, czy mogę rozbić w lesie namiot - odpowiedzi na te i inne pytania.

Czy mogę rozpalić ognisko w lesie?

Zgodnie z artykułem 30 Ustawy o lasach na terenach leśnych, śródleśnych oraz w odległości do 100 metrów od granicy lasu nie wolno rozniecać ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lasu lub nadleśniczego. Stałe miejsca, gdzie wolno rozpalać ogniska wyznacza nadleśniczy poprzez „techniczne zagospodarowanie lasu w celach turystyczno-wypoczynkowych": np. przy miejscach biwakowania, obiektach turystycznych i edukacyjnych, stanicach turystycznych i harcerskich. Stałe miejsca są naniesione na mapy, którymi posługują się osoby monitorujące zagrożenie pożarowe lasu.

Nadleśniczy może wydać także czasowe, pisemne  pozwolenie na rozpalenie ogniska. Określa wtedy dokładne miejsce rozpalenia ogniska, sposób jego zabezpieczenia i osobę odpowiedzialną. Nie można zatem samowolnie rozpalać ogniska w lesie i jego pobliżu, np. nad jeziorem czy rzeką.

Jak znaleźć miejsce na ognisko?

Aby znaleźć miejsce na ognisko, najlepiej skorzystać z bazy turystycznej przygotowanej przez każde nadleśnictwo. Informacje o bazie i miejscach wyznaczonych na rozpalanie ognisk można zdobyć korzystając ze strony internetowej nadleśnictwa lub po prostu kontaktując się telefonicznie lub osobiście z pracownikami nadleśnictwa.

To najlepszy sposób na bezpieczne i zgodne z prawem zorganizowanie ogniska. Naturalnie można korzystać także z oferty ośrodków wypoczynkowych i kwater agroturystycznych, które mają już wyznaczone stałe miejsca palenia ognisk na terenach leśnych.

Jak zabezpieczyć ognisko?

Sposób zabezpieczenia ogniska określa nadleśniczy, wydając pisemną zgodę na jego rozpalenie. Najczęściej polega to na usunięciu ściółki leśnej i na odsłonięciu pasa gleby mineralnej wokół ogniska. Można dodatkowo obłożyć ognisko kamieniami, co zapobiega rozsunięciu się palonego materiału. Nie można go rozpalać bliżej niż 6 metrów od stojących drzew, a wysokość płomienia nie może przekraczać 2 metrów. Przy ognisku należy mieć sprzęt do natychmiastowego ugaszenia ognia oraz sprawny środek łączności. Po wypaleniu się ogniska należy je dokładnie zalać wodą i zasypać piaskiem oraz sprawdzić czy nie ma nadal tlących się głowni.

Czy mogę zebrać na ognisko leżący w lesie chrust?

Każde drewno pochodzące z lasu podlega ewidencji i zasadom sprzedaży ustalonym w nadleśnictwie zarządzeniem nadleśniczego. Nie można samodzielnie zbierać chrustu czy gałęzi na ognisko. Jest to wykroczenie. Nie warto narażać się na kłopoty. Należy zwrócić się do właściwego terytorialnie leśniczego, który ustali zasady zaopatrzenia się w drewno niezbędne do przygotowania ogniska.

Czy mogę rozbić w lesie namiot?

Biwakowanie w lesie jest możliwe w miejscach wyznaczonych, a poza nimi jest prawnie zabronione. Rozbicie namiotu bez zezwolenia naraża nas na wiele niebezpieczeństw oraz na karę przewidzianą w kodeksie wykroczeń. Aby rozbić namiot w lesie należy skorzystać z bazy turystycznej, a informacje na jej temat znajdziecie w każdym nadleśnictwie. Warto także zaplanować sobie biwak wcześniej korzystając z portalu stworzonego dla turystów przez leśników: www.czaswlas.pl. Oprócz informacji na temat ognisk znajdziecie tam wszystko, czego potrzebuje w praktyce leśny turysta. Klikajcie po wiedzę!


Asset Publisher Asset Publisher

Back

O lasach słów kilka...

O lasach słów kilka...

Lasy Nadlesnictwa stanowią wschodnią granicę Puszczy Noteckiej. To monokultura sosnowa przeplatana perełkami gatunków i siedlisk objętych ochroną prawną.

Z ogólnej powierzchni lasów Nadleśnictwa Oborniki wynoszącej 20 896 ha, około 6.761,17 ha stanowią lasy grupy pierwszej, czyli lasy o charakterze ochronnym i składają się na nie:

  • lasy wodochronne zajmują pow.                           - 3.756,43 ha,
  • lasy glebochronne                                                 - 1.680,16 ha,
  • lasy stanowiące ostoję zwierząt                            - 166,67 ha,
  • lasy na stałych powierzchniach doświadczalnych - 294,64 ha,
  • lasy drzewostanów nasiennych wyłączonych       - 21,84 ha,
  • lasy cenne pod względem przyrodniczym              - 3,95 ha,
  • lasy wokół uzdrowisk i sanatoriów                         - 354,66 ha,
  • lasy położone w miastach                                      - 250,84 ha,
  • lasy położone wokół miast                                     - 231,98 ha.

Na terenie Nadleśnictwa Oborniki znajduje się pięć sztuk sosny noteckiej - drzewa doborowe, z których pobierane są zrazy do szczepień oraz szyszki do zakładania upraw rodowych.

 

Lasy Nadleśnictwa Oborniki Lasy charakteryzują się wysokim udziałem drzewostanów sosnowych i małym drzewostanów liściastych. Gatunkiem dominującym jest sosna, która stanowi 93,6% zapasu drewna.
Drzewostany nadleśnictwa należą do pierwszego stopnia zagrożenia pożarowego. W ramach ochrony przeciwpożarowej uzupełniono sieć miejsc czerpania wody o sztuczne punkty (50 tys. litrów). Zbiorniki te zabezpieczają ponadto ptaki i zwierzęta w wodę jako sztuczne poidła.

Nadleśnictwo prowadzi gospodarkę łowiecką przy współudziale Kół Łowieckich dzierżawiących poszczególne obwody. Na terenie Nadleśnictwa Oborniki jest 9 obwodów łowieckich. Najatrakcyjniejszymi polowaniami na tych obwodach są polowania pędzeniami na dziki oraz polowania indywidualne na jelenie byki i sarny rogacze. Dodatkową atrakcję stanowi Strzelnica Myśliwska "Nad Flintą" w Dąbrówce Leśnej, usytuowana w lesie, która spełnia wszelkie wymagania stawiane tego typu obiektom.

Obok funkcji produkcyjnych, lasy Nadleśnictwa Oborniki są dostarczycielem wielu surowców i dóbr, które nazywamy produktami ubocznego użytkowania lasu. Nie muszą one być obiektem obrotu hurtowego, ale mogą trafić do prywatnego koszyka czy kobiałki i stać się surowcem w domowym przetwórstwie. Takim dobrem jest ok. 20 gatunków owoców leśnych, a także rozmaite gatunki grzybów, których zbieranie staje się niemal narodowym hobby Polaków.

Poza zadaniami gospodarczymi, Nadleśnictwo prowadzi działalność w zakresie edukacji ekologicznej i propagowania turystyki w postaci licznych obiektów turystycznych  atrakcyjnych dla turystyki pieszej, rowerowej, konnej i wodnej.