Wybitny wykładowca, wychowawca wielu pokoleń leśników poznańskiej uczelni. Świetny przedsiębiorca, choć przede wszystkim wspaniały człowiek o wielkim sercu i szczerym uśmiechu.

W Katedrze Techniki Leśnej pracował od 1970 roku, gdzie całkowicie pochłonął go szeroko rozumiany temat pozyskania drewna. Jako współwłaściciel firmy Lastech związał się biznesowo z Nadleśnictwem Oborniki.

Bez Józefa Grodeckiego z całą pewnością nie byłoby takiego rozwoju technologicznego w zakresie prac leśnych, jaki został w Obornikach osiągnięty. (Jacek Szczepanik).

Działał w strukturach Stowarzyszenia Przedsiębiorców Leśnych. Potrafił budować atmosferę dialogu, co było ważną umiejętnością podczas reprezentowania Zakładów Usług Leśnych. Widział głęboki sens w powołaniu do życia Centrum Kształcenia Przedsiębiorców Leśnych. To był jeden z wielu przejawów jego działalności popularyzatorskiej na rzecz nowoczesnych technologii dla leśnictwa.

Aktywny także prywatnie, miał wiele pasji – pływał pontonem, jeździł na nartach, żeglował. Swój autorytet budował latami na fundamencie wartości moralnych i intelektualnych. Swoją wiedzą wspierał liczne gremia naukowe i leśne, w tym między innymi: Radę Naukowo Społeczną LKP Puszcza Notecka, Kolegium Lasów Państwowych oraz Zespół do spraw Wdrożeń Nowych Technologii przy RDLP w Poznaniu.

Trudno więc wyobrazić sobie lepszy moment i inne miejsce do odsłonięcia pamiątkowej tablicy, jak zebranie członków rady LKP w Obornikach w pierwszą rocznicę śmierci. Symbolicznego gestu dokonała Jolanta Grodecka oraz Tomasz Markiewicz, dyrektor RDLP w Poznaniu.

Spotkanie miało szczególny wymiar. Wnuczka Józefa Grodeckiego zagrała na skrzypcach jeszcze raz ten utwór, który towarzyszyl jej spotkaniom z dziadkiem...