Wydawca treści Wydawca treści

Ekosystemy reprezentatywne

Ekosystemy reprezentatywne wyznaczane są w ramach kryterium 6.4 Krajowego Standardu Odpowiedzialnej Gospodarki Leśnej FSC® w Polsce FSC-NSTD-FM-PL. W ramach danego obszaru, reprezentatywne przykłady istniejących ekosystemów są zachowywane w stanie naturalnym, stosownie do zakresu działań gospodarczych oraz unikalnego charakteru danych zasobów, a także zaznaczone na mapach.Zarządzający lasami o dużych powierzchniach wyznacza, zachowuje i zaznacza na mapach przykłady istniejących w krajobrazie ekosystemów (tzw. ekosystemy referencyjne, Representative Sample Areas). W pierwszej kolejności, jako ekosystemy referencyjne wyznaczane są powierzchnie w stanie naturalnym lub maksymalnie zbliżonym do naturalnego. Takie obszary, stosownie do ich planów są pozostawione bez ingerencji w naturalnym stanie.

Na terenie Nadleśnictwa Oborniki wyznaczone są następujące ekosystemy reprezentatywne:

  • Rezerwaty przyrody - 84,33 ha,
  • Strefy ochrony całorocznej ptaków - 32,36 ha;
  • Wybrane siedliska przyrodnicze w stanie zachowania A - 37,60 ha;
  • Wybrane siedliska przyrodnicze w stanie zachowania B i C - 2,04 ha
  • Grunty pozostawione do naturalnej sukcesji - 71,63 ha;
  • Drzewostany trudnodostępne - 0,71 ha;
  • Drzewostany cenne przyrodniczo - 197,97 ha;
  • Bagna - 150,71 ha;
  • Bory i lasy bagienne - 10,45 ha;
  • "Kępy ekologiczne" - 300,98 ha

Najnowsze aktualności Najnowsze aktualności

Powrót

Leśny baby boom w Nadleśnictwie Oborniki!

Leśny baby boom w Nadleśnictwie Oborniki!

W minionym tygodniu dwa młode bieliki otrzymały obrączki, dzięki którym możliwe będzie zbieranie informacji o tych pięknych ptakach.

Marcelina i Adam, bo takie imiona otrzymały, to pisklęta z jednego z gniazd znajdującego się w Puszczy Noteckiej. Ponad 4-kilogramowa samica i jej pół kilograma lżejszy brat zostały pomierzone i zaobrączkowane przez dr hab. inż. Tadeusz Mizera z Komitetu Ochrony Orłów. Oprócz licencjonowanego obrączkarza niezbędna jest również osoba posiadająca uprawnienia do pracy na wysokości. Wejście na blisko 30 - metrowe drzewo i bezpieczne przetransportowanie ptaków w obie strony to nie lada wyzwanie.
 
Bielik (Haliaeetus albicilla) to duży ptak z rzędu szponiastych. Charakteryzuje go masywna sylwetka i szerokie, osiągające nawet 2,5m rozpiętości skrzydła. W Europie jedynie orłosępy i sępy osiągają większe niż bieliki rozmiary ciała. Upierzenie dorosłych ptaków jest szarobrązowe z jasnopłową głową z żółtym dziobem i charakterystycznym, białym ogonem.
 
Jeszcze na początku XX w. bielik był gatunkiem bardzo nielicznym, jednak dzięki staraniom ornitologów, leśników i wszystkich, którym ich los nie był obojętny, liczebność wzrosła. Niewątpliwie przyczyniła się do tego ochrona strefowa - całoroczna, w promieniu do 200 m od gniazda, gdzie bez zezwolenia zakazane jest przebywanie i wykonywanie jakichkolwiek prac, oraz okresowa - do 500 m od gniazda, gdzie prace leśne i przebywanie ludzi dozwolone jest wyłącznie poza okresem lęgowym.
Okres ochronny w strefach ochrony bielika trwa od 1 stycznia do 31 lipca. Bielik zakłada gniazdo najczęściej na starych ponad 100-letnich sosnach, a sama konstrukcja, rozbudowywana przez wiele lat, może osiągać nawet do 4 m wysokości i 2,5 średnicy oraz ważyć do kilku ton. Robi wrażenie!
 
Na terenie naszego nadleśnictwa mamy 3 strefy ochrony bielików. Wierzymy, że już wkrótce zobaczymy Marcelinę i Adama szybujących na tle nieba!