Asset Publisher
Idea pozyskania drewna
Użytkowanie lasu zajmuje się przede wszystkim sposobami i organizacją pozyskiwania drewna i innych płodów leśnych oraz narzędziami do tego służącymi, ich budową i techniką posługiwania się nimi.
Pozyskanie drewna to nie tylko zaspokajanie potrzeb rynku drzewnego. To przede wszystkim konsekwencja działań związanych z hodowlą i ochroną lasu. W życiu każdego żywego organizmu przychodzi czas na śmierć. Tak jest również w przypadku drzew. Każdy gatunek ma swój określony czas życia. My, leśnicy, nazywamy go wiekiem rębności. Pozostawienie drzew rosnących dłużej niż ten czas wiąże się z ich śmiercią i powolnym rozkładem. Dlatego pozyskanie drewna (wycinka) jest jednym z planowych etapów gospodarki leśnej.
Surowiec drzewny pozyskiwany jest nie tylko z chwilą osiągnięcia wieku rębności. Drzewa wycinane są również w ramach tzw. cięć pielęgnacyjnych. Okazuje się bowiem, że w trakcie wzrostu lasu zachodzą bardzo dynamiczne procesy związane m. in. z konkurencją drzew o pokarm, wodę i światło. Jedne drzewa zaczynają dominować nad innymi. Te słabsze, które nie radzą sobie w tej wzajemnej konkurencji – umierają lub zajmują niższą pozycję biosocjalną. Pozostawione w drzewostanie ulegają powolnemu rozkładowi. Leśnicy ubiegają ten proces pozyskując w trakcie wzrostu drzewostanu te drzewa, które posiadają „symptomy słabości". Dzięki temu tak cenny, naturalnie odnawialny surowiec, jakim jest drewno nie ulega rozkładowi, ale jest pozyskiwany i wykorzystywany do wielu praktycznych celów.
Może się również zdarzyć, że drzewo jest opanowane przez grzyby lub owady. Staje się słabsze, niezdolne do regeneracji. Jest wówczas siedliskiem szkodliwych organizmów, które rozprzestrzeniają się na sąsiednie drzewa. W takiej sytuacji surowiec drzewny jest pozyskiwany w ramach tzw. cięć sanitarnych przygodnych. Pozwala to utrzymać las w dobrej kondycji zdrowotnej.
Pozyskanie drewna z drzewostanów dojrzałych do wyrębów nazywa się cięciami rębnymi; cięcia w czasie pozostałych faz rozwojowych – cięciami przedrębnymi.
Asset Publisher
Asset Publisher
Położenie Nadleśnictwa
Położenie Nadleśnictwa
Nadleśnictwo Oborniki położone jest w północno-zachodniej części terenu województwa wielkopolskiego w następujących powiatach : obornickim, szamotulskim, czarnkowsko-trzcianeckim, chodzieskim i poznańskim. Wchodzi w skład największego zwartego kompleksu leśnego na Nizinie Wielkopolskiej ‑ Puszczy Nadnoteckiej obejmuje jej wschodnią część określaną jako "Puszcza Obornicka".
Grunty Nadleśnictwa położone są między 16º26'42" a 16º58'26" długości geograficznej wschodniej oraz 52º31'07" a 52º49'56" szerokości geograficznej północnej.
Grunty w zasięgu terytorialnym Nadleśnictwa graniczą z gruntami w zasięgach terytorialnych nadleśnictw: Wronki, Krucz, Sarbia, Podanin, Durowo w RDLP Piła i Łopuchówko oraz Pniewy w RDLP Poznań.
Odległość między najbardziej wysuniętymi na północ i na południe zewnętrznymi skrajami kompleksów wynosi 37 km, zaś tak samo mierzona odległość wschód - zachód 36 km.
Zasięg terytorialny Nadleśnictwa obejmuje 60 728 ha.
Grunty Nadleśnictwa zajmują powierzchnię 20 892,79 ha, podzielone są na trzy obręby leśne: Kiszewo, Oborniki i Obrzycko oraz na trzynaście leśnictw. Położone są w województwie wielkopolskim na terenie następujących powiatów i gmin: powiat obornicki, szamotulski, chodzieski, czarnkowsko-trzcianecki, poznański; gminy Budzyń, Oborniki, Obrzycko, Połajewo, Rogoźno, Rokietnica, Ryczywół, Suchy Las, Szamotuły.
Według „Regionalizacji przyrodniczo-leśnej opartej na podstawach ekologiczno-fizjograficznych" opracowanej przez Instytut Badawczy Leśnictwa (PWRiL W-wa 1990), Nadleśnictwo Oborniki położone jest na obszarze krainy przyrodniczo-leśnej Wielkopolsko-Pomorskiej (III). Przeważająca część Nadleśnictwa leży w Mezoregionie Puszczy Noteckiej, pozostała część obejmująca północno-wschodnie obrzeże obrębu Oborniki i rozproszone kompleksy leśne na południu Nadleśnictwa leżą w Mezoregionie Pojezierza Wielkopolskiego.
Położenie Nadleśnictwa według obecnie stosowanego (nawiązującego do uniwersalnej klasyfikacji Międzynarodowej Federacji Dokumentacyjnej) podziału Polski na regiony fizyczno-geograficzne w układzie dziesiętnym (Kondracki, 2002) Nadleśnictwo leży w obszarze Europy Zachodniej (1-924), w podobszarze Pozaalpejskiej Europy Zachodniej (1-924.3), w Prowincji Niżu Środkowoeuropejskiego (31), Podprowincji Pojezierza Południowobałtyckiego (315) w makroregionie Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej oraz w makroregionie Pojezierza Wielkopolskiego.
