Asset Publisher Asset Publisher

Urządzanie Lasu

Gospodarka leśna w Lasach Państwowych prowadzona jest na podstawie planów urządzenia lasu, sporządzanych dla nadleśnictw na 10 lat i zatwierdzanych przez Ministra Środowiska.

Gospodarka leśna w Lasach Państwowych prowadzona jest na podstawie planów urządzenia lasu, sporządzanych dla nadleśnictw na 10 lat. Wykonują je dla Lasów Państwowych specjalistyczne jednostki, m.in. Biura Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej (BULiGL). Plany urządzenia lasu, po konsultacjach z udziałem społeczeństwa, są zatwierdzane decyzją Ministra Środowiska.

Przygotowanie planu zawsze poprzedza dokładna inwentaryzacja i ocena stanu lasu. Leśnicy określają takie cechy lasu, jak struktura, budowa, wiek, skład gatunkowy, stan zdrowotny, warunki glebowo-siedliskowe itp. W działaniach przewidzianych do realizacji uwzględnia się cele gospodarki leśnej i funkcje, jakie pełnią lasy w urządzanym nadleśnictwie.

Gospodarka leśna w Lasach Państwowych prowadzona jest na podstawie planów urządzenia lasu, sporządzanych dla nadleśnictw na 10 lat.
Przed sporządzeniem planu urządzenia lasu leśnicy dokładnie inwentaryzują zasoby leśne i oceniają stan lasu. Współczesne plany gospodarowania na terenach leśnych wykonuje się, wykorzystując najnowsze osiągnięcia techniki.  Podstawowym narzędziem pracy jest tu leśna mapa numeryczna (LMN), będąca częścią systemu informacji przestrzennej (GIS). Mapa ta w sposób graficzny przetwarza i przedstawia dane zebrane podczas prac terenowych. Od lat w urządzaniu lasu stosuje się również coraz doskonalsze metody wykorzystywania zdjęć lotniczych i satelitarnych, które uzupełniają wyniki prac terenowych.
 
Czasami plan urządzenia lasu może być opracowywany na okres krótszy niż 10 lat. Dzieje się tak w uzasadnionych przypadkach, na przykład gdy wystąpią duże szkody lub klęski żywiołowe.
 
Plan urządzenia lasu powinien zawierać m.in.:
 • opis lasów i gruntów przeznaczonych do zalesienia,
 • analizę gospodarki leśnej w minionym okresie,
 • program ochrony przyrody,
 • określenie zadań związanych z pozyskaniem drewna, zalesieniami i odnowieniami, pielęgnacją i ochroną lasu, gospodarką łowiecką i tworzeniem infrastruktury leśnej (budynki, drogi).
 
Plan urządzenia lasu wykonywany jest na podstawie obowiązującej w Lasach Państwowych instrukcji.
 
Nadleśnictwo Oborniki prowadzi gospodarkę leśną w oparciu o aktualnie obowiązujący Plan Urządzenia Lasu na okres od 1.01.2012 – 31.12.2021 r. zatwierdzony Decyzją Ministra Środowiska nr DLP-lpn-611-2/2366/13/JŁ.


Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

Światowy Dzień Mokradeł 2024

Światowy Dzień Mokradeł 2024

Nasz leśny projekt związany z odtwarzaniem mokradeł i terenów podmokłych powoli zmierza do finału. Co nie znaczy, że zamierzamy na nim poprzestać. Dzisiaj jest jednak idealny dzień, by tym mocniej zwrócić uwagę na te niezwykle cenne siedliska. Po co nam jako ludziom mokradła? To motyw przewodni tegorocznego Światowego Dnia Mokradeł, który obchodzimy dzisiaj.

Źródło wody

Weźmy na przykład wodę. Mokradła zatrzymują i dostarczają większość słodkiej wody. W naturalny sposób filtrują zanieczyszczenia, pozostawiając wodę bezpieczną do picia.

Zużywamy więcej wody, niż natura jest w stanie uzupełnić. Do użytku nadaje się mniej niż 1% słodkiej wody. Nasze zużycie wody wzrosło sześciokrotnie w ciągu 100 lat i rośnie o 1% rocznie.

Dobrze rolę mokradeł na świecie obrazuje informacja, że moglibyśmy mieć wystarczającą ilość wody, gdybyśmy bardziej cenili tereny podmokłe – poprzez ich ochronę, odtwarzanie i mądre użytkowanie. Planowanie przestrzenne (urbanistyczne) i zarządzanie zasobami wodnymi na obszarach podmokłych zapewnia poprawę zdrowia i dobrostan mieszkańców miast.

 

Źródło życia

Tereny podmokłe to także przede wszystkim niesamowicie bogate i złożone ekosystemy będące domem dla przyrody ożywionej. Różnorodność biologiczna mokradeł ma kluczowe znaczenie dla zrównoważonego rozwoju człowieka.

Około 40% gatunków roślin i zwierząt na świecie zależy od terenów podmokłych.

Zdjęcie przedstawia dorosłego żółwia błotnego pośród roślinności. Fot. Anna Grebieniow (PTOP Salamandra)

Różnorodność biologiczna terenów podmokłych dostarcza żywności, czystej wody i miejsc pracy, chroni przed sztormami i powodziami oraz łagodzi skutki zmian klimatycznych.

Hektar mokradeł może zgromadzić do 14 milionów litrów wody powodziowej.

Pochłaniacz CO2

Mokradła są naturalnym strażnikiem przed zanieczyszczeniami i zmianami klimatu. Tereny podmokłe wychwytują CO2 z atmosfery i magazynują więcej węgla niż jakikolwiek inny ekosystem na Ziemi. Torfowiska przechowują około 30% węgla pochodzącego z lądu – dwa razy więcej niż wszystkie lasy na świecie. Co ważne, gdy wysychają, zmagazynowany węgiel zaczyna być uwalniany.

 

Jest tego dużo więcej. Zachęcamy do głębszego zanurzenia się w temat!

Źródła i dodatkowe materiały udostępnionych przez Generalną Dyrekcję Ochrony Środowiska.

Las Pełną Gąbką

Leśnicy podejmują szereg działań, aby trzymać poziom wody. Jednym z nich jest renaturyzacja mokradeł. Zacznijmy od wyjaśnienia definicji renaturyzacji, jest to proces przywracania do dobrego stanu wodnego mokradeł, które w przeszłości zostały osuszone. 

Projekt "Mokradła" to kolejny krok na drodze poprawy sytuacji wodnej w Wielkopolsce. Co robimy, aby ten proces zapoczątkować?

  • Projekt obejmie 133 obiekty hydrotechniczne: zbudujemy 115 nowych, a naprawimy 18 już istniejących (68 progów piętrzących, 43 zastawki i 22 przepusty).

Jedną z głównych korzyści wynikających z projektu jest zwiększenie zdolności do magazynowania wody przez lasy, a tym samym zasilenie wód gruntowych i podziemnych. Wpłynie to na poprawę funkcjonowania całego ekosystemu.

  • 434 ha czyli 611 boisk piłkarskich to planowana powierzchnia obszarów o poprawionym stanie środowiska.
  • Wraz z realizacją trzech edycji projektu Małej Retencji Nizinnej planujemy zgromadzić 2 mln metrów sześciennych wody, czyli 769 basenów olimpijskich.

Projekt „Kompleksowa renaturyzacja mokradeł oraz odtwarzanie naturalnych wilgotnych siedlisk przyrodniczych na terenach ochronnych w Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Poznaniu przez zwiększenie retencyjności wodnej oraz spowalnianie odpływu wód” jest dofinansowany z Funduszy Norweskich i EOG ze środków Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2014-2021 w ramach programu "Środowisko, Energia i Zmiany klimatu."

W projekcie bierze udział 16 Nadleśnictw: Antonin, Czerniejewo, Góra Śląska, Kalisz, Karczma Borowa, Konin, Konstantynowo, Kościan, Krotoszyn, Łopuchówko, Oborniki, Pniewy, Przedborów, Syców, Taczanów, Włoszakowice.

Logo Funduszy Norweskich i EOG.