Asset Publisher
OBSZARY CHRONIONEGO KRAJOBRAZU
Możliwość ochrony krajobrazu na rozległych obszarach oraz tworzenia powiązań pomiędzy fragmentami przestrzeni chronionymi ściślej, stwarzają obszary chronionego krajobrazu. Według definicji zawartej w ustawie o ochronie przyrody (art. 23 ust. 1) cyt.: „Obszar chronionego krajobrazu obejmuje tereny chronione ze względu na wyróżniający się krajobraz o zróżnicowanych ekosystemach, wartościowe ze względu na możliwość zaspokajania potrzeb związanych z turystyką i wypoczynkiem lub pełnioną funkcją korytarzy ekologicznych".
Celem obszarów chronionego krajobrazu jest:
1. zatrzymanie procesu degradacji środowiska i zachowanie równowagi ekologicznej,
2. utrzymanie dotychczasowych wartości krajobrazu naturalnego i kulturowego,
160
3. tworzenie osłony dla obszarów o surowszych rygorach ochrony,
4. wypracowanie racjonalnych zasad turystycznego wykorzystania obszaru,
5. ochrona obszarów stanowiących część systemu ekologicznego.
Obowiązuje tu wzmożona ochrona czystości wód, gleb i powietrza oraz nadrzędność
funkcji ochronnych środowiska przyrodniczego. Zasięg obszaru chronionego krajobrazu
wykazywać powinien zbieżność z przyjętym planem zagospodarowania przestrzennego
województwa, obszarami chronionymi zlewni rzek oraz programem zagospodarowania
turystycznego. Ta forma ochrony przyrody nie wprowadza ograniczeń w użytkowaniu gruntów, wyklucza jedynie działalność mogącą w istotny sposób zaszkodzić środowisku przyrodniczemu.
Rozwój przemysłu i urbanizacji ograniczony być powinien do niezbędnego minimum
zaspokajającego potrzeby miejscowej ludności z wykorzystaniem jedynie miejscowych zasobów surowcowych.
Na terenie obszarów chronionego krajobrazu wyznacza się obszary koncentracji turystyki
pobytowej i rozwoju bazy turystycznej, a w systemie ochrony przyrody często spełniają one funkcję osłony dla wyższych form ochrony lub łączących je korytarzy ekologicznych.
Wyznaczenie obszaru chronionego krajobrazu następuje w drodze rozporządzenia
wojewody, które określa jego nazwę, położenie, obszar, sprawującego nadzór, ustalenia
dotyczące czynnej ochrony ekosystemów oraz zakazy właściwe dla danego obszaru chronionego krajobrazu lub jego części wybrane spośród zakazów wymienionych w art. 24 ust. 1 (ustawa o ochronie środowiska, 2004), wynikające z potrzeb jego ochrony.
Część gruntów administrowanych przez Nadleśnictwo Oborniki (głównie północna i
wschodnia część obrębu Oborniki) leży w granicach 3 obszarów chronionego krajobrazu:
„Dolina Samicy Kierskiej w gminie Suchy Las", „Dolina Wełny i Rynna Gołaniecko-
Wągrowiecka" i „Puszcza Notecka".
Asset Publisher
Asset Publisher
Edukacja ekologiczna
Edukacja ekologiczna
Nadleśnictwo Oborniki realizuje działania edukacyjne na kilku obiektach.
Lasy, jako zielone płuca Ziemi, spełniają szereg ważnych funkcji:
- produkują tlen, chronią glebę przed erozją, powodziami, lawinami, regulują obieg wody w przyrodzie (tzw. „funkcja ekologiczna"),
- są miejscem pracy oraz wypoczynku społeczeństwa (tzw. „funkcja społeczna"),
- dostarczają wielu produktów, wykorzystywanych każdego dnia, od drewna, po owoce runa leśnego (tzw. „funkcja gospodarcza").
Dlatego też nieoceniona jest tutaj rola edukacji leśnej, prowadzonej przez pracowników nadleśnictwa. Ma ona na celu kształtowanie odpowiednich postaw wobec przyrody, zarówno wśród dzieci, młodzieży jak i osób dorosłych.
Nadleśnictwo Oborniki posiada bogatą bazę edukacyjną, na którą składają się Leśna Izba Edukacyjna Puszczy Noteckiej oraz ścieżki dydaktyczne.
Zajęcia prowadzone są nieodpłatnie, po wcześniejszym telefonicznym uzgodnieniu. Osobą kontaktową jest pani Natasza Dopierała, tel. 061 297 13 56.
Jeśli chcecie Państwo skorzystać z możliwości rozpalenia ogniska na strzelnicy w Dąbrówce Leśnej przy ścieżce edukacyjnej, prosimy o kontakt z Łukaszem Bąkiem pod telefonem 506 050 433.
IZBA EDUKACYJNA
Izba wyposażona jest w szereg eksponatów, które pozwalają zapoznać się z szeroko rozumianą tematyką leśną. Zwierzęta chronione oraz łowne, drzewa naszych lasów, nasiona i szyszki czy narzędzia wykorzystywane dawniej w leśnictwie to tylko niektóre z nich. Istnieje możliwość przeprowadzenia lekcji korzystając z dostępnych materiałów, a także skorzystania z pomocy pracownika nadleśnictwa.
DOLINA KOŃCZAKA
Ścieżka „Dolina Kończaka" usytuowana jest w leśnictwie Kiszewko oraz Podlesie; 1,6km od Stobnicy. Swój początek ma na parkingu przy drodze leśnej łączącej Stobnicę z Boruszynem. Długość jej trasy to ok. 7km, oznaczona jest w terenie sylwetką bobra. Dzięki niej nauczymy się orientacji w lesie za pomocą słupków oddziałowych, dowiemy jakie drzewa występują w naszym lesie, a także poznamy bliżej zwyczaje zwierząt. Dodatkowym atutem jest zlokalizowana na jednym z przystanków Terenowa Stacja Doświadczalna Instytutu Zoologii Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, gdzie prowadzi się hodowlę wilków oraz konika polskiego.
OCHRONA PRZYRODY A ŁOWIECTWO
Położona w leśnictwie Mycin, przy Strzelnicy Myśliwskiej w Dąbrówce Leśnej. Jej długość to ok. 1,2km, oznaczona jest w terenie sylwetką zająca. Na 14 podwójnych tablicach uzyskamy informacje o na temat łowiectwa, urządzania łowisk, poznamy sprzymierzeńców lasu w walce ze szkodnikami, nauczymy rozpoznawać tropy, a także zobaczymy jak wygląda paśnik czy ambona. Przy strzelnicy usytuowany jest wigwam, w którym istnieje możliwość zorganizowania ogniska.
DĘBOWY LAS
Zlokalizowana w leśnictwie Daniele, trasa liczy ok. 6km i jest oznaczona w terenie liściem dębu. Obszar ten obejmuje obiekty przyrodnicze związane z gospodarką leśną oraz ochroną przyrody. Najciekawszym obiektem jest rezerwat przyrody chroniący zbiorowisko roślinne typu świetlistej dąbrowy, tworzący enklawę wśród drzewostanów sosnowych. Ponadto dzięki ścieżce dowiemy się czym jest pomnik przyrody, co zagraża naszej roślinności, a także skąd pozyskiwane są nasiona o wartościowych cechach.