Asset Publisher Asset Publisher

Las Modelowy w Praktyce

Las Modelowy to przede wszystkim solidne partnerstwo zainteresowanych stron. To kompilacja wspólnego celu, otwartej komunikacji i wzajemnego zaufania.

15 września 2015 roku w siedzibie Nadleśnictwa Oborniki podpisano Deklarację w sprawie utworzenia Lasu Modelowego w Obornikach. To pierwszy Las Modelowy w Polsce. 17 Sygnatariuszy reprezentujących różne organizacje i instytucje zobowiązało się tym samym do realizacji wspólnie opracowanego i uzgodnionego Planu Strategicznego na lata 2015-2022. Wzajemne uzgodnienia i konsultacje dotyczące użytkowania zasobów naturalnych to esencja koncepcji lasów modelowych.

(VIDEO)

Historia lasów modelowych na świecie

Koniec lat 90 ubiegłego stulecia to okres szczególnego zainteresowania problemami szeroko rozumianej ochrony środowiska. W 1987 roku tzw. Komisja Brundtlanda opublikowała raport Nasza Wspólna Przyszłość dotyczący przede wszystkim politycznej koncepcji zrównoważonego rozwoju. Następstwem tego dokumentu była debata podjęta w różnych częściach naszego globu, w jaki sposób praktycznie podejść do gospodarowania dobrami naszej cywilizacji.

W tym samym czasie w Kanadzie nasilał się konflikt wokół sposobu wykorzystania zasobów naturalnych Ameryki Północnej. Warto wspomnieć, że w historii Kanady był to czas dojrzewania demokracji parlamentarnej, a poprzez uchwalenie konstytucji w 1982 roku zerwano ostatnie więzi zależności od parlamentu brytyjskiego. W 1989 roku Fred Pollet, reprezentant kanadyjskiego leśnictwa wpadł na genialny pomysł. Zaproponował, aby do tej trudnej dyskusji zaprosić wszystkich zainteresowanych. Aby przy wspólnym stole usiedli przedstawiciele leśnictwa, organizacji ekologicznych, władz i ludności lokalnej oraz rdzennej, by zastanowić się w jaki sposób transponować dotychczasowy model zarządzania do proponowanej koncepcji zrównoważonego rozwoju. Tak zaczęła się historia lasów modelowych. W 10 różnych miejscach Ameryki Północnej powstały formacje składające się z przedstawicieli różnych instytucji i środowisk na rzecz ochrony i zrównoważonego wykorzystania zasobów naturalnych. Szybko okazało się, że pomysł Freda Polleta był trafny i przynosił wymierne efekty w postaci sprawnego zarządzania obszarami leśnymi w sposób akceptowalny przez społeczeństwo. Rzeczywiście, działając wspólnie osiągano daleko idące porozumienie. Więcej...

 


Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

Leśny baby boom w Nadleśnictwie Oborniki!

Leśny baby boom w Nadleśnictwie Oborniki!

W minionym tygodniu dwa młode bieliki otrzymały obrączki, dzięki którym możliwe będzie zbieranie informacji o tych pięknych ptakach.

Marcelina i Adam, bo takie imiona otrzymały, to pisklęta z jednego z gniazd znajdującego się w Puszczy Noteckiej. Ponad 4-kilogramowa samica i jej pół kilograma lżejszy brat zostały pomierzone i zaobrączkowane przez dr hab. inż. Tadeusz Mizera z Komitetu Ochrony Orłów. Oprócz licencjonowanego obrączkarza niezbędna jest również osoba posiadająca uprawnienia do pracy na wysokości. Wejście na blisko 30 - metrowe drzewo i bezpieczne przetransportowanie ptaków w obie strony to nie lada wyzwanie.
 
Bielik (Haliaeetus albicilla) to duży ptak z rzędu szponiastych. Charakteryzuje go masywna sylwetka i szerokie, osiągające nawet 2,5m rozpiętości skrzydła. W Europie jedynie orłosępy i sępy osiągają większe niż bieliki rozmiary ciała. Upierzenie dorosłych ptaków jest szarobrązowe z jasnopłową głową z żółtym dziobem i charakterystycznym, białym ogonem.
 
Jeszcze na początku XX w. bielik był gatunkiem bardzo nielicznym, jednak dzięki staraniom ornitologów, leśników i wszystkich, którym ich los nie był obojętny, liczebność wzrosła. Niewątpliwie przyczyniła się do tego ochrona strefowa - całoroczna, w promieniu do 200 m od gniazda, gdzie bez zezwolenia zakazane jest przebywanie i wykonywanie jakichkolwiek prac, oraz okresowa - do 500 m od gniazda, gdzie prace leśne i przebywanie ludzi dozwolone jest wyłącznie poza okresem lęgowym.
Okres ochronny w strefach ochrony bielika trwa od 1 stycznia do 31 lipca. Bielik zakłada gniazdo najczęściej na starych ponad 100-letnich sosnach, a sama konstrukcja, rozbudowywana przez wiele lat, może osiągać nawet do 4 m wysokości i 2,5 średnicy oraz ważyć do kilku ton. Robi wrażenie!
 
Na terenie naszego nadleśnictwa mamy 3 strefy ochrony bielików. Wierzymy, że już wkrótce zobaczymy Marcelinę i Adama szybujących na tle nieba!