Asset Publisher Asset Publisher

Grzyby

Kogo mogę się poradzić w sprawie zebranych w lesie grzybów, czy grzyby w lesie można zbierać bez ograniczeń, czy znalezione grzyby należy wykręcać, czy wycinać - odpowiedzi na te i inne pytania.

Kogo mogę się poradzić w sprawie zebranych w lesie grzybów?

Podstawową zasadą jest zbieranie tylko i wyłącznie owocników grzybów, które dobrze znamy. Nie należy zbierać osobników zbyt młodych, bo to utrudnia określenie gatunku oraz zbyt starych, które z kolei mogą być toksyczne. Jeżeli nie jesteśmy pewni, czy  znaleziony  grzyb jest przydatny do spożycia, to lepiej pozostawić go w lesie.

Aby nauczyć się prawidłowego zbierania grzybów i rozpoznawania gatunków warto uczestniczyć w organizowanych przez nadleśnictwa grzybobraniach. Informacje o nich znajdziecie na stronie www.lasy.gov.pl oraz stronach jednostek. Warto szukać porady w punktach skupu i u grzyboznawców - nadleśnictwa nie zajmują się ocenianiem grzybów. Bezpłatnych porad na temat zebranych w lesie grzybów udzielają wszystkie terenowe stacje sanitarno-epidemiologiczne, które znajdują się w każdym powiatowym mieście. Prowadzą one także rejestry grzyboznawców, którzy udzielają porad.

W przypadku wystąpienia po spożyciu grzybów nudności, bólów brzucha, biegunki, czy podwyższonej temperatury należy wywołać wymioty i jak najszybciej zgłosić się do lekarza. Wezwany w porę może uratować życie. Nie należy lekceważyć takich objawów. Trzeba też pamiętać, że przy zatruciach muchomorem sromotnikowym występuje faza pozornej poprawy, później stan chorego gwałtownie się pogarsza.

Czy grzyby w lesie można zbierać bez ograniczeń?

Grzyby w polskich lasach można zbierać bez ponoszenia jakichkolwiek kosztów i w zasadzie bez ograniczeń, ale są pewne wyjątki. Nie wolno ich zbierać w niektórych częściach lasu, gdzie jest stały zakaz wstępu:  na uprawach do 4m wysokości, w drzewostanach nasiennych i powierzchniach doświadczalnych, w ostojach zwierzyny. Nie wolno ich także zbierać na obszarach chronionych: w rezerwatach i parkach narodowych. Rygorystycznie należy przestrzegać zakazu wstępu na tereny wojskowe.

Należy oszczędzać duże, stare owocniki grzybów, gdyż nie są atrakcyjne kulinarnie, a  mają duże znaczenie dla rozwoju grzybów. Jeśli wiemy, że jakiś grzyb jest rzadki i ginący to także oszczędźmy go, nawet jeśli jest jadalny. Niezależnie od miejsca występowania część gatunków grzybów podlega całkowitej ochronie gatunkowej – poznaj dokładnie listę tych grzybów zanim wybierzesz się do lasu.

Czy znalezione grzyby należy wykręcać, czy wycinać?

To pytanie jest zadawane od niepamiętnych czasów. Powstało zapewne tuż po słynnym dylemacie dotyczącym jaja i kury. Skoro jest tyle gatunków rozmaitych grzybów to spokojnie możemy stosować oba sposoby. Każdy jest dobry, ale  stosowany z rozsądkiem. Większe owocniki grzybów lepiej jest wyciąć, ze względów praktycznych, bo zaoszczędzamy sobie pracy przy czyszczeniu grzybów. Naturalnie nie w połowie trzonu, jak to nieraz widać przy zbiorze podgrzybków w celach zarobkowych. Możemy delikatnie podważyć także owocnik grzyba koniuszkiem noża. Wycinamy jak najniżej, odgarniając dokładnie ściółkę i uważając, aby nie uszkodzić grzybni. Potem starannie przykrywamy to miejsce, aby grzybnia nie wysychała. Resztka trzonu grzyba szybko zgnije lub zjedzą ją ślimaki.

Grzyby blaszkowe, takie jak kurka, zielonka czy rydz lepiej jest wykręcać. Należy je wyjąć z podłoża tak, aby nie uszkodzić trzonu i także dokładnie zakryć grzybnię ściółką. Tak wyjęty owocnik łatwiej rozpoznać co do gatunku, a jest to bardzo istotne, aby wyeliminować pomylenie zielonki, gołąbka czy pieczarki z  muchomorem zielonkawym. Rozpoznaje się go m.in. po pochwie u podstawy trzonu, stąd nie można takich grzybów wycinać. Pamiętajmy, że jeden średni owocnik to dawka śmiertelna dla człowieka.

Jak zbierać i przechowywać grzyby zanim trafią do kuchni?

Pierwsza zasadą jest zbieranie tylko znanych nam grzybów. Unikniemy wtedy zatrucia na pozór apetycznie wyglądającymi, ale groźnymi dla naszego zdrowia owocnikami. Zbieramy tylko owocniki zdrowe, nieuszkodzone i młode, ale nie zbyt młode, bo wtedy trudno rozpoznać gatunek grzyba. Pozostawiamy w nienaruszonym stanie grzyby niejadalne, nieznane nam oraz osobniki stare, które pozostawiamy jako „nasienniki". Najczęściej i tak  są robaczywe. Czy wiecie dlaczego grzyby są robaczywe? Te „robaki", które dziurawią nasze grzyby, szczególnie z letnich zbiorów, to larwy (czerwie) muchówek. Właśnie w grzybach przechodzą część swojego rozwoju.

Warto także pamiętać, że owocniki grzybów to żyjące organizmy, które nawet po zerwaniu nadal rozwijają się i oddychają wydzielając dwutlenek węgla i wodę. Dlatego bardzo ważne jest prawidłowe przechowywanie owoców grzybobrania. Najlepsze są szerokie, wiklinowe koszyki, a nie plastikowe wiadra, torby czy woreczki. Nawet najpiękniejsze owocniki szlachetnych gatunków grzybów mogą być przyczyną zatrucia, gdy przechowywane będą w foliowej torebce i ulegną zaparzeniu. Często wybieramy się na grzybobranie daleko od domu. W trakcie szybko postępujących procesów gnilnych wywołanych złym przechowywaniem grzybów wydzielają się toksyny, szkodliwe dla naszego zdrowia. Dlatego nawet powszechnie znane kurki czy podgrzybki mogą nam zaszkodzić, gdy je źle przechowamy.


Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

Światowy Dzień Mokradeł 2024

Światowy Dzień Mokradeł 2024

Nasz leśny projekt związany z odtwarzaniem mokradeł i terenów podmokłych powoli zmierza do finału. Co nie znaczy, że zamierzamy na nim poprzestać. Dzisiaj jest jednak idealny dzień, by tym mocniej zwrócić uwagę na te niezwykle cenne siedliska. Po co nam jako ludziom mokradła? To motyw przewodni tegorocznego Światowego Dnia Mokradeł, który obchodzimy dzisiaj.

Źródło wody

Weźmy na przykład wodę. Mokradła zatrzymują i dostarczają większość słodkiej wody. W naturalny sposób filtrują zanieczyszczenia, pozostawiając wodę bezpieczną do picia.

Zużywamy więcej wody, niż natura jest w stanie uzupełnić. Do użytku nadaje się mniej niż 1% słodkiej wody. Nasze zużycie wody wzrosło sześciokrotnie w ciągu 100 lat i rośnie o 1% rocznie.

Dobrze rolę mokradeł na świecie obrazuje informacja, że moglibyśmy mieć wystarczającą ilość wody, gdybyśmy bardziej cenili tereny podmokłe – poprzez ich ochronę, odtwarzanie i mądre użytkowanie. Planowanie przestrzenne (urbanistyczne) i zarządzanie zasobami wodnymi na obszarach podmokłych zapewnia poprawę zdrowia i dobrostan mieszkańców miast.

 

Źródło życia

Tereny podmokłe to także przede wszystkim niesamowicie bogate i złożone ekosystemy będące domem dla przyrody ożywionej. Różnorodność biologiczna mokradeł ma kluczowe znaczenie dla zrównoważonego rozwoju człowieka.

Około 40% gatunków roślin i zwierząt na świecie zależy od terenów podmokłych.

Zdjęcie przedstawia dorosłego żółwia błotnego pośród roślinności. Fot. Anna Grebieniow (PTOP Salamandra)

Różnorodność biologiczna terenów podmokłych dostarcza żywności, czystej wody i miejsc pracy, chroni przed sztormami i powodziami oraz łagodzi skutki zmian klimatycznych.

Hektar mokradeł może zgromadzić do 14 milionów litrów wody powodziowej.

Pochłaniacz CO2

Mokradła są naturalnym strażnikiem przed zanieczyszczeniami i zmianami klimatu. Tereny podmokłe wychwytują CO2 z atmosfery i magazynują więcej węgla niż jakikolwiek inny ekosystem na Ziemi. Torfowiska przechowują około 30% węgla pochodzącego z lądu – dwa razy więcej niż wszystkie lasy na świecie. Co ważne, gdy wysychają, zmagazynowany węgiel zaczyna być uwalniany.

 

Jest tego dużo więcej. Zachęcamy do głębszego zanurzenia się w temat!

Źródła i dodatkowe materiały udostępnionych przez Generalną Dyrekcję Ochrony Środowiska.

Las Pełną Gąbką

Leśnicy podejmują szereg działań, aby trzymać poziom wody. Jednym z nich jest renaturyzacja mokradeł. Zacznijmy od wyjaśnienia definicji renaturyzacji, jest to proces przywracania do dobrego stanu wodnego mokradeł, które w przeszłości zostały osuszone. 

Projekt "Mokradła" to kolejny krok na drodze poprawy sytuacji wodnej w Wielkopolsce. Co robimy, aby ten proces zapoczątkować?

  • Projekt obejmie 133 obiekty hydrotechniczne: zbudujemy 115 nowych, a naprawimy 18 już istniejących (68 progów piętrzących, 43 zastawki i 22 przepusty).

Jedną z głównych korzyści wynikających z projektu jest zwiększenie zdolności do magazynowania wody przez lasy, a tym samym zasilenie wód gruntowych i podziemnych. Wpłynie to na poprawę funkcjonowania całego ekosystemu.

  • 434 ha czyli 611 boisk piłkarskich to planowana powierzchnia obszarów o poprawionym stanie środowiska.
  • Wraz z realizacją trzech edycji projektu Małej Retencji Nizinnej planujemy zgromadzić 2 mln metrów sześciennych wody, czyli 769 basenów olimpijskich.

Projekt „Kompleksowa renaturyzacja mokradeł oraz odtwarzanie naturalnych wilgotnych siedlisk przyrodniczych na terenach ochronnych w Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Poznaniu przez zwiększenie retencyjności wodnej oraz spowalnianie odpływu wód” jest dofinansowany z Funduszy Norweskich i EOG ze środków Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2014-2021 w ramach programu "Środowisko, Energia i Zmiany klimatu."

W projekcie bierze udział 16 Nadleśnictw: Antonin, Czerniejewo, Góra Śląska, Kalisz, Karczma Borowa, Konin, Konstantynowo, Kościan, Krotoszyn, Łopuchówko, Oborniki, Pniewy, Przedborów, Syców, Taczanów, Włoszakowice.

Logo Funduszy Norweskich i EOG.