Po raz drugi w historii 20 października obchodzimy Dzień Krajobrazu. To z inicjatywy Rady Europy społeczeństwa w Europie i poza nią są zaproszone, aby uświetnić krajobraz jako istotny element otoczenia ludzi, niezwykle różnorodny, stanowiący fundament tożsamości tych dużych i małych ojczyzn.

Podstawę dyskusji o krajobrazie stanowi Europejska Konwencja Krajobrazowa, która jest pierwszym międzynarodowym traktatem dotyczącym wszystkich jego aspektów. Zakładając, że krajobraz decyduje o jakości życia ludzi, jego stan jest miarą realizacji celów Unii Europejskiej.

W 2015 roku, z inicjatywy Prezydenta RP, udało się dokonać zmian w przepisach prawnych zmierzających do wzmocnienia narzędzi ochrony krajobrazu. Wdrożenie Konwencji odbyło się w sposób zintegrowany w trzech płaszczyznach, tj. ochronie przyrody, planowaniu przestrzennym i ochronie środowiska. Pojawiło się między innymi pojęcie audytu krajobrazowego, który wiąże organy administracji publicznej przy sporządzaniu i uchwalaniu innych aktów, w tym aktów prawa miejscowego.

Lasy są istotną częścią krajobrazu, zwłaszcza w okolicy małych miast i wsi. Kierunki gospodarki leśnej określane na etapie sporządzania planów urządzenia lasu determinują charakter leśnego komponentu w określonej przestrzeni. Gospodarka leśna będąca w pełni świadomą aktywnością człowieka składa się na antropogeniczne przekształcenia krajobrazów.

Dzień Krajobrazu to również okazja do przypomnienia, że ostatnie dwadzieścia lat to okres intensywnego rozwoju ośrodków naukowych prowadzących badania nad strukturą, funkcjonowaniem i przekształceniami krajobrazu. Lawinowo rośnie liczba publikacji w zakresie ekologii czy inżynierii krajobrazu. Warto sięgać po te materiały, gdyż są one przykładem holistycznego podejścia do otaczającej nas przestrzeni publicznej.